Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego powoduje, że przedsiębiorca wnioskujący o ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych w ramach pomocy publicznej, w tym pomocy de minimis, nie jest obowiązany do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 23 ustawy z dnia 28 października 2020 roku.
Przedsiębiorca ubiegający się o udzielenie pomocy publicznej, w tym pomocy de minimis, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na obszarze, na którym ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii, obowiązany był złożyć (pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń) oświadczenie, że nie naruszył ograniczeń, nakazów i zakazów w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, ustanowionych w związku z wystąpieniem stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1–6 i 8–12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845 i 2112). Naruszenie ww. ograniczeń, nakazów i zakazów stanowiło podstawę odmowy udzielenia pomocy publicznej, w szczególności wsparcia finansowego udzielanego na podstawie art. 2a ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842 i 2112). Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego zdejmuje z przedsiębiorcy obowiązek załączania do wniosku powyższego oświadczenia.
